18 Ekim 2010

Şimdi kim kimi terketti? Ve ben hala neden kendimle uğraşıyorum??

İnsan bazen kaşınıyor, gerçekten. Ya da ben o modellerdenim. Şöyle bir geçmişi kurcalayayım da canımı sıkayım, ya da canım sıkılıyor ya şuna bir sebep bulayım diye resmen debeleniyorum. Bir insan bu kadar mı nefrete der kendisinden. İnsanlar ona ‘Ya hayırdır bugünlerde şen şakraksın’ dediğinde ‘Bir sebebi yok aslında içim kan ağlıyor’ diyip, ‘Ya hakikaten ben niye mutluyum ki bir sebebi yok’ diye sebep arar mı durduk yere. Arar, adı Gamze ise ve bu Gamze dengesiz bir hatun ise arar.

Efendim, yaklaşık bir yıl önce beni terk eden erkek arkadaşıma şu messenger illeti aracılığı ile ‘Neden terk ettin?’ diye sordum. Sonrasında ağzımın payını alacağımı, kalbimin donacağını, ellerimin tir tir titreyeceğini,, gözlerimin dolacağını bile bile sordum. Kaşındım ve sordum. Ya halbu ki sana ne. Olmuş geçmiş bitmiş. Sana göre gitme sebebi saçma olabilir ama herife göre demek ki geçerli nedenler varmış. Ama yok illa kurcalanacak.

Kurcaladım da, bana ne dedi beğenirsiniz.‘Ben değil, sen beni terk ettin’ hadi buyurun bir de buradan yakın hanımlar beyler. Yok yok ben yakmadım, az daha canım yansın diye şirinlik yaptım, yemedi. Bana ne dedi biliyor musunuz? Aman nereden bileceksiniz. Efendim aradan bir yıl geçmişmiş, yani geçmişte kalmışmış. Ay kusura bakma, ben o kadar akıllı değilim, bir de kendimi pek sevmem. Arada böyle kurcalar dururum, geçmişi. Sanki dün yaşanmış gibi yediremem kendime, ondan sorgular dururum. Yok hakikaten yok, hayatımda sorgulanacak hiçbir şey yok ya, ondan tutmuş ben de bir yıl önceki zıkkımı sorguluyorum. Ulan herif gitmiş başka yere, sen başka yerdesin. Hala niye ‘Ay bu cafede oturduk’ ‘Ay şurada şunu yaptık’, ‘Ay burada bunu yaptık’ diye şehrin bilmem kaç yerine hülyalı gözlerle bakıyorsun!!! Ay deli ediyorsun Gamze beni, her seferinde de bu son bu son diyorsun da yine bırakıldığın yerde duruyorsun ya beni hakikaten deli ediyorsun.

Buradan müzedeki yakışıklıya sesleniyorum, ayol gel kurtar beni bu hayattan. Valla son, sana hayatı kendime zehir ettiğim gibi zehretmeyeceğim. Valla bak, benim derdim kendimle. Bak şimdi de oturmuş ‘Ulan acaba ben mi onu terk ettim’ diye düşünüyorum.

9 yorum:

zey0zey dedi ki...

sen efkarlı bi yazı yazmışsın ama benim yüzümde gülümseme yaşattın =) hangi kadın böyle değil ki. geçmişimizi ve sevililerimizin geçmişlerini hangimiz canımız yanana kadar kurcalamıyoruz ki

Kiraz Limanı dedi ki...

Tipik erkek serzenişi bu..Ben değil sen karar verdin demek..Oldu canım deyip geçeceksin bitmiş bir şeyi sakın canlandırmaya kalkma.Bir dost tavsiyesi olarak düşün.Müzedeki yakışıklı konusunda sonsuz destekliyorum seni :)

dersaadet dedi ki...

zeyzey valla dün benb ağzımın payını aldım. Sonrasında bir arkadaşımın yanına gidip kahve içtim, kesmedi güzel şarabın kalanından içtim. Konuştuk, dertleştik ve benim koca bir aptal olduğum kanaatine vardık:)

yurdanur, tipik mipik (mipik ne ya), yaptı işte. Hayır ben hala neden bir yıl önceki olayı kurcaladığıma şaşırıyorum. Bırak gitsin dimi. Ayhhh gelsin müzedeki yakışıklı, gitsin müzedeki yakışıklı:)

Can dedi ki...

bir yerde hoca ali, ali hoca ikilemi gibi geldi :)

dersaadet dedi ki...

Bir ikilemin olduğu doğru. Ama hoca ali mi ali hoca ikilemi mi bilmem:)

zey0zey dedi ki...

hepimiz aptalız =)

dersaadet dedi ki...

Çoğul konuşma hatun:)) Hem bu yazı çok eskidi, ben bugünlerde mutluluğun resmini yapıp size sunacağım:)

Profösör dedi ki...

Bırak gitsin. Adam olmaz o. O senin sevgini hak edememiş birisi. Hırsız ev sahibjini bastırırmış sizinki de ona benziyor. Lütfen silin onu defterden..

dersaadet dedi ki...

Bitti bitti. Ama biraz kanatmak gerekti:)