O zıkkımı bir daha zor içerim

Dün arkadaşımla önce yemek yedik, ardından bir cafeye gidip çay ve sigara içtik. O yaktı ben yaktım o yaktı ben yaktım. Başım döndü, sarhoş oldum, miğdem bulandı neredeyse yediklerimi çıkaracaktım. Oradan bir bara gittik, çok olmasa da yetenekli bir grubun zevksiz müziklerini dinledik. Ben soda söyledim o votka vişne. Bir yudum bardaklardan bir nefes sigaradan çektik. O yaktı ben de yaktım, o yaktı ben yine yaktım. Yemek sonrası aldığım bir paketin dibini 3 saatin sonunda gördüm. En son kalanları da çoğu zaman yaptığım gibi ‘Bu paketi sen al ben bir daha içmeyeceğim’ diyerek arkadaşıma verdim. Sabah annem bana ‘senin yüzüne ne olmuş böyle, krem sür biraz kararmış’ dedi. ‘Sigaradan’ dedim bende. Genç yaşımda yaşlandım yahu. Şimdi de oturmuş gazetenin sivil toplum sayfası için Yeşilay Cemiyeti ile yaptığım çalışmayı hazırlıyorum. Ağzımın içindeki kaslar, artık sigarayı nasıl sömürmüşsem çok fena ağrıyor. Başım desen bir bidon alkol içmişim gibi ağırıyor. Evet sevgili beyler bayanlar, sigaraya savaş açtım. Bir daha sigara içen hayallerine kavuşamasın inşallahhh… Aha kendi kendime büyük beddua ettim, zor içerim. Çünkü hayallerim benim her şeyim…

Not: Buraya çürümüş cigğer fotoğrafı koymadım. Paketlerin üzeirndeki yazılar ve resimler bile bizi caydırmıyorken, çürük bir ciğer resmi hiçbir şey ifade etmez diye düşündüm. Ha bir de sabah arkadaşıma 'Bir daha sigara istersem bana verme, verirsen seninle konuşmam. İçmek istersem de içirme' dedim. Anasını satayım alkole de savaş açtım sigaraya da. Ruhumu ve bedenimi temizliyorum a dostlar:)