Boşluklar ve gelgitler. Sanırım hayatımın bundan sonraki aşaması hep böyle devam edecek. Kendimi açtığım zaman cüzamlıymışım gibi ‘geleceğimi’ düşünerek ve acıyarak bakacaklar bana. Derin, saçma hislerle boğuşacağım. Yine, sonu bir öncekine benzeyen ama hiçbir zaman ders alınamayan o gelgitlerden birisini yaşayacağım. Önce geleceğim, sonra gideceğim. Ya da gidip terk edileceğim. Kendimden nefret edeceğim. Boşluğun içine saklanıp, kendimi saçma hurafelerimle dolduracağım. Sonra yine aynı şey. Velhasıl kelam, ben iflah olmam…
12 Aralık 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder