Dün bir haber için Zeytinköy’e gittik. İsmine bakıp şirin bir köy hayal etmeyin sakın. İmarsız, tapusuz, yolsuz ve çoğunluğu gecekondulardan oluşan bir bölge burası. Araya birkaç apartman serpiştirilmiş ama o kadar.
Yaşam o kadar da kolay değil burada. İsmi ‘uyuşturucu’ ile anılan bir bölge olması hasebi ile genç olmak da, çocuk olmak da kolay değil bu bölgede. Ya içine karışır gidersin, ya da kendini korumak istersin. Adın ‘Zeytinköylü’ sıfatı ile anılsın istemezsin…
Burada çocuk olmak ise çıplak gezmekle eş değer çoğunlukla. Ayakkabısız, donsuz, tozun toprağın içinde debelenmektir çocukluk. Kırık dökük birkaç oyuncak ile yeni oyunlar hayal etmektir. Deli gibi koşmak, koşmak koşmak, nereye varacağını bilemeden hem de.
Bazen de camdan dışarıya bakmaktır. Hesapsız kitapsız. Zaten çocuk olmak hesap kitap yapmadan yaşamak demektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder