Ben bir zamanlar bir adama aşıktım. Aşkın ‘tek ve özel’ olduğunu düşündüğüm zamanlar, şimdi yüzüne acıyarak baktığım bir adama hem de.
O zamanlar ben, o adamın ağzından çıkan her sözü zihnimin kıvrımlarına kazıyordum. Gideceğim yolda bana rehber olacak sanıyordum. Yaptığı her şeyi mazur görüyor, bahanelerine ise ‘olur’ diyordum…
Hayat çok mutluydu. Ben, kederimi dağıtacak bir sigaraya bile ihtiyaç duymuyordum o zamanlar. Gülüşüme hayrandı dünya, ben ise ona. Onun bakışlarına… Onun sonsuz aşkına…
Nedendir bilmem, ben onunla hiç gelecek hayal etmedim. Bir yerim hep eksikti. Önümü göremediğim zamanlar kapımı çalıyordu yavaş yavaş sanki. O kadar sancılıydı ki her şey, birdenbire karıştı. Karın ağrım yerini yürek sızısına bıraktı, gözlerimden sıcak sıcak aktı yaşlar ve hiçbir şey düşünüldüğü gibi kolay olmadı…
Uzun zaman birisinden hoşlanmadım ben mesela, iki yıl kadar. Unutmak kadar, ‘ben bunları hak edecek ne yaptım’ ları kabullenmek zor oldu…
Ama düşünüyorum da, ben bir zamanlar aşıktım. Aşkın özel olduğunu ve sadece bir kere yaşanacağını düşündüğüm zamanlar. Şimdi, o kadar zalim ki zaman, ben o adama acıyarak bakıyorum. Bir zamanlar soluğunu dinlediğim adamın şimdi varlığını bile umursamıyorum. Ben bir zamanlar aşık olduğum adama şimdi acıyorum…
8 yorum:
bence...onca yaşadığın yıllar - tek bir insana aşık olmakla geçmez.
cok kez aşık olmalı, çok kez sevmeli.
ki insan her döneminde başka bir kişiliğe aşık olmalı.
cünkü değişkeniz.
ve bu değişkenlik icersinde tek biri olamaz.
Onun farkındayım Aylin ama aşk artık eski anlamını kaybetti...
hayır hayır aşk artık anlamını değiştirdi.
bence bu.
allaaaahımmm polyanna is speaking :)
Bence de:)))
Birgün öyle biri çıkacak ki karşına, o acıma duygusunu bile unutturacak sana...
Öyle mi dersin...
bence aşk asaletini yitirdi arkadaşlar... hiç tartışmaylım boşuna...
Aşkın asaletini 'kötü' adamlar yitirdi.
Yorum Gönder