15 Şubat 2011

Sen.. Ve birkaç kelime, oradan buradan...

Sesleri kaldıramıyorum artık. Başımı ağrıtıyorlar ziyadesi ile. Anılar gibi. Onlar da artık ağır gelmeye başladı. Artık düşünmek istemiyorum…

Mesela…

Bugün senin evinin önünden geçtim. O yoldan kaç kere geçtim kim bilir. Mutluydum, seni arkamda bırakırken yok muydu aklımda sorular, acabalar? Vardı elbet. Bir önceki kandırılmışlığımı seninle unutmaya çalışıyordum zira. Ama mutluydum işte, senin dudaklarının sarhoşluğuna bırakmıştım, kendimi seninle keşfetmeye çalışıyordum.

Bunların hepsi geride kaldı aslında. Hem neden insanlar her başlangıcına eskileri de dahil ediyor ki. Pişmanlıkların içinde boğulmak için mi? Kim bilir…

Şimdi…

Aklıma, artık gerçekten kaldıramadığım anılar geliyor bir bir. Soğuk bir duvarın üzerinde soğuk göz yaşlarımı bırakmıştım ardından mesela. Hatırlıyorum da, zordu. Terkedilmişliğimin nedenlerini sorguladığım bir akşamdı. Hani böyle durumlarda dünya durur derler ya, durmamıştı aslında. Havanın soğuğu içime işliyordu ve sanki gözyaşlarım soğuk yüzünden akamıyordu. İçim acıyordu, onu hatırlıyorum. Canım yanmıştı, yüreğimin olduğu yerde bir düğüm oluşmuştu. Ne düşünüyordum diye hatırlamaya çalışıyorum da şimdi. Yanına dönüp dönmemek arasında bocaladığımı anımsıyorum. Ha bir de ertesi gün başka bir erkeğin dudaklarıyla kendimi avutma çabalarımı.

Ne saçmaydı oysa. Sen gitmiştin, ben birkaç yıl önce hoşlandığım ama korkaklığımdan adım atamadığım adamın yanındaydım. Sarhoştum. Hayır sarhoş değildim. Uzun zamandır kontrollü içiyordum. Ama zihnim bulanıktı. Onun kollarına bırakmak istedim kendimi. Saçma sapan bir yerde ona sarılmışken buldum bedenimi. Sonra, sonrası malum. Bir taraftan beni öperken bir taraftan erkekliğinin bedenime dokunuşunu hissediyordum. İstediğim bu değildi, geri çektim kendimi …

Hayatımın bir çok evresinde ben ne istediğimi bilemedim. Hep başkaları beni istedi, ben de gittim. Hep başkaları tarafından tercih edilen oldum, tercih edenden ziyade. Korkaktım, adım atıp attığım adımın bir ötesine geçemezdim.

Ya şimdi…

Şimdi de sonunu bildiğim ilişkilere gebeyim.

Ve…

Ben adam olmam…

2 yorum:

semmy dedi ki...

olur olur.... ihtiyacın olan tek şey zaman:))

dersaadet dedi ki...

Zaman zaman birazcık zaman:))) Sevmiyorum bu zaman işini ama...