Fareler çekirdek sever...

Geçenlerde bizimkiler eve yeni bir buzdolabı aldı. Buzdolabı ile birlikte eve küçük bir misafir de geldi. Halk arasında adı ‘fındık faresi’ olan ama benim için iğrenç bir haşereden öte gitmeyen bir ‘fare’. Depodan çıkan buzdolabının kartonuyla birlikte eve gelen fare, kendisi için bu sıcak yaz gününde banyoyu mekan seçti. Hal böyle olunca da Antalya’nın sıcağında günde defalarca banyoya girme gereği duyan ben, duşumu tuvalette almak zorunda kaldım.

Ev ahalisinin fareyi yakalamak için kurduğu kumpasları, bizim ‘fındık’ faresi günlerce yemedi. Yapışkanlı bir tuzağın değil üstünden geçmek, yanına bile yaklaşmadı. Üzerine konulan ekmek ve peynir gibi yiyeceklere ise dokunmadı bile.

Birkaç gün süren bu kovalamaca, Cumartesi günü komşumuz tarafından verilen bir öneri ile son buldu. Eskiden Adana’da bahçeli bir evde oturan komşumuz, fare kapanının içine insan eli değmemiş (şaşırmayın hemen, pakette satılan çekirdekten bahsediyoruz. Dökerken de paketle dökeceksiniz, avucunuza alarak değil) çekirdek konuşmasını önerdi. İyi de etti hani. Akşamdan koyduğumuz çekirdeklere giden farenin sabah cansız bedeni ile karşılaştık.

Bir canlının ölümü korkunç bir şey gibi gelebilir, haklısınız da. Ama doğal yaşam alanı banyo olmayan bir canlıyı, evde beslemek de bana pek sevimli gelmiyor.