Pazar karalaması...

İşyerinden bir arkadaşım izne çıktığı için yokluğunda Pazar mesailerini ben yapıyorum. Haliyle Cumartesi günü çalışmıyorum. Aslına bakarsanız Cumartesi günlerinin yoğunluğunu arkamda bıraktığım için mutluyum ama Pazar gününün tatil olmasına alışmış olan bünyem işte olmayı pek kabullenemiyor.

Bugünlerde uykumu alamadığımdan, uyumaya doyamadığımdan yataktan zar zor kalkıyorum. Alarmın sesini bile son anda duyuyorum. Uzun çok uzun bir tatile gitmek istiyorum bu ara. Böyle hiçbir şey düşünmeden, bu nerede şu nasıl diye kafa yormadan. Telefonumun sesini duymadan hem de. Çok gezmek, çok fotoğraf çekmek ve kitabımı elime alıp okuyarak uyumak istiyorum.

Böyle gidersem emekli olamayacağımı da biliyorum. Emeklilik hayali kuramadığım için tatil hayalleri ile yetiniyorum…